Володимир Гнатович Леонюк

Велика та серйозна радість: тепер я маю посвідчення закордонного українця

Сьогодні свято Покрови

Сябры, выйшаў вельмі цікавы водгук на 4-ы нумар нашага альманаха “Справа”. Далучайцеся да абмеркавання. Каментары вельмі розныя, але спрэс паказальныя. Нехта піша: “Украінскі нацыяналізм па азначэнні вораг беларускага нацыяналізму”. Мы ж, у сваю чаргу, не хочам мерацца нацыяналізмамі, мы працягваем працаваць для таго, каб толькі ў міры і ўзаемаразуменні жылі беларусы і ўкраінцы. Мы верым у пабудову не этнічнай, але грамадзянскай нацыі, у якой знойдзецца месца ўсім народам Беларусі, усім поглядам і думкам. Нацыі, дзе дасягненні вымяраюцца не чысцінёю крыві, а карысцю – грамадскай і ўласнай. Разумеючы, што ўзаемапавага і шчыры дыялог немагчымыя без праўды, пакаяння, сумленнага прызнання фактаў, мы ўзялі на сябе смеласць распачаць серыю матэрыялаў – навуковых, гістарычных, ні ў якім разе не ідэалагічных! – пра балючае. Верым, што чым хутчэй грамадства прыйдзе да адкрытага абмеркавання гэтага болю, тым хутчэй яго перажывем і перамірымся.

#Жадан – гэта чыстая паэзія, забараніць якую немагчыма. *** Заводы ў дажджы, нібы у жалобе, Дождж над мастамі ляціць, мінае. Сама вырашай – ці прызнацца ў хваробе, Ці хай і надалей ніхто з іх ня знае. Сама потым вернешся, калі захочаш, Калі забудзеш пра забароны. Сядзіш і ўспаміны перакочваеш, Як коцяць па рэйках пустыя вагоны. Набраклае вільгаццю падваконне Нібы нечы схоў, назаўжды апусцелы, І дым вылятае з высокага коміна, Нібыта душа з памерлага цела. І доўга глядзіш, нібы на развітанне, На калідоры й варштатаў раць, Ты маеш адказы на ўсе пытанні, Якія ніхто не захоча задаць. Пераклад Алега Жлуткі http://druzi.by/?page_id=76

#Жадан – гэта чыстая паэзія, забараніць якую немагчыма. *** Заводы ў дажджы, нібы у жалобе, Дождж над мастамі ляціць, мінае. Сама вырашай – ці прызнацца ў хваробе, Ці хай і надалей ніхто з іх ня знае. Сама потым вернешся, калі захочаш, Калі забудзеш пра забароны. Сядзіш і ўспаміны перакочваеш, Як коцяць па рэйках пустыя вагоны. Набраклае вільгаццю падваконне Нібы нечы схоў, назаўжды апусцелы, І дым вылятае з высокага коміна, Нібыта душа з памерлага цела. І доўга глядзіш, нібы на развітанне, На калідоры й варштатаў раць, Ты маеш адказы на ўсе пытанні, Якія ніхто не захоча задаць. Пераклад Алега Жлуткі http://druzi.by/?page_id=76

Ми видали “Справу” №4, вже четвертий білорусько-український альманах. І як тут багато всього: і біль, і сміх, поезія і проза, Білорусь, і Україна, і Польща. Тут згадуємо українців, які змінили історію не тільки своєї країни, але й Білорусі. Даємо слово білорусам, які змінюють суспільство сьогодні. В альманасі три автори з Берестейщини, які пишуть на рідних говірках: Кам’янеччини, Кобринщини, Березовщини. Центральний твір “Справи” – роман “Сонька” Ігнация Карповича в перекладі на російську Наталки Бабіної. Це філігранна проза, в якій немає ні слівця зайвого. Це проза, над якою і смієшся вголос, і плачеш гірко. Книга визнана критиками найкращим романом початку XXI століття в Центральній Європі. Важко було вирішити з мовою перекладу. Чому російська – читайте всередині. У геніальному тексті нічого випадкового. Головна тема номера – біль. Сподіваємося, це читання допоможе нам всім почати розбиратися зі своїм болем і переробляти його для подальшого блага. І краще розуміти один одного. *** Мы выдалі “Справу” №4, ужо чацвёрты беларуска-ўкраінскі альманах. І як тут багата ўсяго: і боль, і смех, паэзія і проза, Беларусь, і Украіна, і Польшча! Тут успамінаем украінцаў, якія змянілі гісторыю не толькі сваёй краіны, а і Беларусі. Даем слова беларусам, якія змяняюць грамадства сёння. У альманаху тры аўтары з Брэстчыны, якія пішуць свае творы на родных гаворках: Камянеччыны, Кобрыншчыны, Бярозаўшчыны. Цэнтральны твор гэтай “Справы” – раман “Сонька” Ігнацыя Карповіча ў перакладзе на рускую Наталкі Бабінай. Гэта філігранная проза, у якой няма ні слоўца лішняга. Гэта проза, над якой і смяешся ўголас, і плачаш горка. Кніга прызнаная крытыкамі лепшым раманам пачатку ХХІ стагоддзя ў Цэнтральнай Еўропе. Цяжка было вырашыць з мовай перакладу. Чаму руская – чытайце ўнутры. У геніяльным тэксце нічога выпадковага. Галоўная тэма нумару – боль. Спадзяемся, што творы нумару дапамогуць нам усім пачаць разбірацца са сваім болем і перапрацоўваць яго для далейшага плёну. І лепш разумець адно аднаго.

Максим Богданович РОМАНС Зірка Венера зійшла, заяскрілась, Спогади світлі в душі розлила… Чи пам’ятаєш: тоді, як ми стрілись, Зірка Венера зійшла? З тої пори я почав у крайнебо Пильно вдивлятись і зірки шукав. Тихим коханням горіти до тебе З тої пори я почав. Та розлучитись нам час наспіває: Доля така, очевидно, вже в нас. Міцно кохав я тебе, о мій раю, Та розлучитись нам час. Буду в далекім краю я марніти, В серці любов затаївши свою; Нічку від нічки на зірку глядіти Буду в далекім краю. Очі до зірки знеси — там зіллються Позирки наші з потоком яси… Щоб оживити кохання в розлуці, Очі до зірки знеси… © Дмитро Щербина, переклад з білоруської, 2017.

Дорогі друзі, дарагія сябры! Таварыству ўкраінскай літаратуры вельмі радасна віншаваць вас з Новым годам. Зычым нам усім здароўя, спакою і паболей радасных дзён. Няхай новы год стане натхненнем. Няхай будзе яшчэ больш сустрэч паміж беларусамі і ўкраінцамі, яшчэ больш кніг, яшчэ больш дыялогаў! А ўжо зусім хутка, спадзяемся, зможам парадаваць вас і сябе новым, канцэптуальным нумарам “Справы”. А пакуль – свята. Віншуем, любімая Украіна! Вітаємо, люба Білорусь!

Запрашаем на новы дынамічны і сімпатычны сайт брэсцкіх украінцаў! http://prosvit.org/

Наш геніяльны ўкраінскі сябар Дмытро Шчарбіна да дня нараджэння Максіма Багдановіча

Сьогодні день народження чуйного молодого білоруса, тонкого поета Максима Богдановича

Мы переосмысляем природу нации, начинаем понимать нацию не как сообщество соплеменников

Пожовкла від часу листівка датована 1909 роком

Чытаем пра любімага Жадана па-англійску ў самым клёвым амерыканскім часопісе

З перакладаў Дмытра ШчарбіныМихась Скобла ЯК ТРАПИТИ В РАЙ

FB-RSS feed for Таварыства ўкраінскай літаратуры пры СБП 2016-11-25 17:25:09

У сераду ў мінскай кнігарні “Ў” пра Палессе дыскутуюць!

FB-RSS feed for Таварыства ўкраінскай літаратуры пры СБП 2016-11-15 12:10:00

НАРЭШЦЕ! Спакойнае, узважанае, тонкае і чалавечнае, можна сказаць праграмнае інтэрв’ю нашай старшыні.

Як РПЦ разбурае традыцыйную культуру? Калі ў Пінск прыйшоў “русский мир”?